همه ی ما در زندگی گاها افکاری به ذهنمان می اید که ما را بر افروخته و عصبی می کند.
گاها افکاری که قادر به کنترل ان نیستیم و حتی به قدری اشکار است که دیگران متوجه برافروختگی و حالت عجیب ما
می شوند. افکاری که همیشه قصد دارد تورا خراب کند . افکاری که همیشه منفی است. مثلا داری کتاب میخوانی فکرت
می گوید خسته شدی استراحت کن. و یا داری برای امتحان میخوانی به ذهنت می اید امتحان می افتی تلاش نکن.
و یا فکر میکنی که ادم های جامعه دارند بهت فکر می کنند و حرفهای بدی پشت سرت می زنند ولی در این زمونه و تورم همه
به فکر خودشون هستند و کسی درباره ات فکر و حرفهای پشت سری نمی زند مگر ادم های بیکار و علاف مجازی .
البته در زمان های دور چرا حرف و حدیث و… زیاد بود ولی در حال حاضر با توجه به مشکلات زندکی مردم وقت ندارند که
پشت سر کسی حرف بزنند و اوضاع را تحلیل کنند. پس به این توهمات ذهنت گوش نده.
کسی باهت مشکلی نداره اگه هم داره و متوجه شدی ازش دوری کن همین .
سعی کنی همیشه حالت خوب باشه و از زندگی لذت ببری.
پس به ذهنت بگو خفه شو می خواهم کارمو بکنم به تو ربطی نداره.
پس زندگی تو بکن و هیچ توجهی به افکاری که به ذهنت می اید و تو را تقض و ناکام نشان می دهد نشان نده.
امیررضا صفایی تبار